W sprawie połączenia kolejowego między największymi miastami ściany wschodniej, tj. Rzeszowem, Lublinem a Białymstokiem.

List do redakcji: 

Szanowny Panie, 

w odpowiedzi na wniosek, który wpłynął do Ministerstwa Infrastruktury pocztą elektroniczną w dniu 15 maja 2019 r., w sprawie ustanowienia połączenia kolejowego biegnącego wzdłuż wschodniej granicy Polski, a mianowicie z Przemyśla do Kowna przez: Jarosław, Muninę, Lubaczów, Hrebenne, Zawadę, Krasnystaw, Świdnik, obwodnicę Lublina, Lublin Zadębie, Lubartów, Parczew, Łuków, obwodnicę Siedlec, Mordy, Czeremchę, Hajnówkę, Białystok i Suwałki, zasięgnięciu opinii Spółki PKP Intercity S.A. (dalej: PKP IC), uprzejmie informuję co następuje. Zaproponowana trasa przebiega przez linie kolejowe o łącznej długości 850 km. Większości odcinków przedmiotowej linii to odcinki niezelektryfikowane, w związku z czym na całej długości trasy pociąg musiałby być obsługiwany przez lokomotywę spalinową. Z uwagi na deficyt lokomotyw spalinowych w parku taborowym PKP IC uruchomienie takiego połączenia w chwili obecnej nie jest możliwe. Jednocześnie należy podkreślić, że część linii z zaproponowanej trasy nie została ujęta w obowiązującym rozporządzeniu Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 9 października 2012 r. w sprawie planu zrównoważonego rozwoju publicznego transportu zbiorowego w zakresie sieci komunikacyjnej w międzywojewódzkich i międzynarodowych przewozach pasażerskich w transporcie kolejowym (Dz.U. z 2018 r. poz. 874), tzw. „Planie Transportowym”. 

Ponadto informuję, że ww. trasa przebiegu pociągu wymaga wymiany czoła na stacji Munina, a w celu wjazdu na terytorium Litwy konieczna byłaby także wymiana lokomotywy w Suwałkach. Co więcej, na odcinku Munina – Zwierzyniec Towarowy - dopuszczone jest kursowanie jedynie pociągów sezonowych. Jednocześnie pragnę zwrócić uwagę, że zaproponowana trasa połączenia kolejowego zakłada pomijanie największych generatorów ruchu na jej przebiegu, tj. Lublina i Siedlec. Sugerowane skierowanie pociągów liniami 561 i 520 spowoduje skrócenie czasu przejazdu w relacji bezpośredniej, ale będzie mieć negatywny wpływ na frekwencję w przedmiotowych relacjach pociągów. W przypadku skierowania pociągu na trasę z obsługą Lublina i Siedlec, operacje manewrowe (zmiany czoła, lokomotywy) musiałyby być dokonywane między innymi na stacjach zlokalizowanych w Muninie, Lublinie, Siedlcach i Suwałkach. Sam czas na operacje manewrowe wyniósłby 80 minut. 

Łączny czas przejazdu pociągu (z uwzględnieniem czasów manewrów) wynosiłby ok. 15 godzin, co jest czasem nieatrakcyjnym dla uruchomienia takiego połączenia. Pociąg jechałby także na odcinkach o zdegradowanej infrastrukturze, w szczególności na odcinku Munina – Zwierzyniec – Rejowiec, gdzie parametry linii miejscami dopuszczają maksymalną prędkość 30 km/h, na pozostałych odcinkach do 70 km/h. Z uzyskanych informacji od PKP IC wynika, że Spółka ma w planach obsługę tzw. Magistrali Wschodniej. W obecnej chwili w ramach rozkładu jazdy 2019/2020 zostały złożone przez PKP IC do Zarządcy Infrastruktury – Spółki PKP PLK S.A. – wnioski o uruchomienie bezpośrednich połączeń między największymi miastami ściany wschodniej, tj. Rzeszowem, Lublinem a Białymstokiem. Planowana trasa kursowania tych pociągów ma zapewnić najkrótszy czas przejazdu, tj. przez Tarnobrzeg, Stalową Wolę, Kraśnik, Łuków, Siedlce i Czeremchę. Uprzejmie proszę o przyjęcie powyższych informacji. 

Z poważaniem, 

Dokument podpisany elektronicznie przez: Zastępca Dyrektora Jakub Kapturzak